ÖZEL ARTIKLARDAKİ TEHLİKELİ MADDELERDEN ÖRNEKLER
Ertuğrul ERDİN
- 1,2 DİKLORPROPAN (C3HgCL2);
Propülenklorür-propülendiklorür de eş anlamlı olarak
kullanılmaktadır. Kaynama noktası 96.5 oC yoğunluğu 1.15 g/m3
koku konsantrasyonu 50 ppm, suda zor çözünür, 600 oC de
ateşlenir. Oral (fare) YD 50: 1900 mg/kg MAK sınır değeri 75
ppm = 350 mg/m3 vd.
- 1.2 Diklorpropan renksiz, kolay hareket edebilen bir
sıvıdır. tatlı, kloroforma benzer bir kokusu vardır. Su da
çözülmesi zordur, organik çözücüle
rin çoğunda çözülür, kuruhaliyle uzun süre saklanır. Kolay uçucu ve yanıcı madde
olduğu için havada patlayıcı karışım oluşturur.
- Buharların tenefüsü solunum yolunu tahriş eder, başağrıları
meydana çıkmasına, başdönmesine , kusma olaylarına neden
olur.
Aşırı durumlarda bilinç kaybına ve ölüme sebepolmaktadır. Zaman zaman ve uzun süreli etkileri ise karaciğer
böbrek ve kalb rahatsızlıklarını meydana getirir. Lokal
temaslar ise yanmaları ve yara oluşmasına bir nedendir.
- Çevreye olumsuz etkileri ise toksitite testleri ile ortaya
konulmuţtur. Oral dozlamada farelerin % 50 si 1900 mg/kg,
siçanların da % 50'si 850 mg/kg miktarlarında ölmüştür.
Fareler 20 kere altı saat olarak uygulanan 1000 ppm'lik
konsantrasyonu soluma deneylerinde ölüm olayı görülmemiş;
ancak karaciğerlerinde toksik belirtiler saptanmıştır.
- 1,2 Diklorpropan Klorhüdrin yöntemine göre propülenasit
üretimi sırasında % 10-15 oranlarında yan ürün olarak
oluşmaktadır. Kloru propene eklemek süretiylede
oluţturulabilir. Yan ürün olarak ise g
ene propeninakülklorüre sıcak klorlanması sırasında da oluşur.
- Reçine, vaks, katı yağ, sıvı yağ, kauçuk ve lastikler için
çok iyi çözgendir ve sanayide yaygın kullanımı vardır. Bitum,
asfalt, zift gibi maddeleri de kolay çözdüğü için yapı koruma
izala
syon maddelerinin, çatı ruberoitlerinin imalatında dakullanılmaktadır.
- 1,2 Diklorpropan içerebilecek artıkların kaynağından
itibaren iyi kontrolü; bertarafı ve bunun denetlenmesi
gerekmektedir.
- 1,2 Diklorpropan ve diklorpropan içeren artıkların
de
polanması imkansızdır. Bunlar kolay uçucu ve ateşlenebilirmaddeler oluţu nedeni ile depolanamaz. Ancak denizlerde veya
duman gazı yıkama tesisi bulunan özel artık yakma
tesislerinde yakılabilir. Perklorlama tesislerinde
kullanılması özelliğine sahipse arada değerlendirilebilir.
KLOROFORM-TRİKLORMETAN (CHCl3)
- Kloroform renksiz tatlı kokan bir sıvıdır. Kaynama noktası
61,3 oC, yoğunluğu 1.49 g/cm3, koku yayma sınırı 50-200 ppm ve
ateşlenemez yanmaz. İnsanlar için zehirlilik sınırı 0.5- 5
g/kg; sıcak kanlılar için 2.2-9.8 g/kg, balıklar için ise 10-
150 mg/l dir. MAK 10 ppm = 50 mg/m3 dür. MİK ise 1/2 saat
için 30 mg/m3, 24 saat için ise 10 mg/m3. 1ppm = 4.962 mg/m3;
1 mg/m3 = 0.202 ppm demektir.
- Suda zor çözünen fakat organik bileşiklerde iyi karışır. Su
ile azeotrop oluţturur; 56.1 oC'de kaynar, % 97.2 kloroform
içerir.
- Kloroform klasik bir narkotikum'dur. Günümüzde kullanımı
sakıncalarından dolayı azaltılmıştır. Buharının inkalasyonu
reaksiyona ve ileri aţamada da felce sebep olur. Akut fazla
dozlama kalb durması nedeniyle ölüme sebep olur. İnsanın
kendinden geçmesi için 5000-7000 ppm, tam narkoz için ise
1400 ppm konsantrasyon gereklidir. 16.000 ppm'den büyük
konsantrasyonlarda nabız artışı durmaktadır. Diğer alifatik
klorluhidrokarbonlar gib
i karaciğere, kalbe, böbreklere zararverir.
- Az miktarda da olsa sular için tehlikelidir. Yüzeysel
sularda konsantrasyonu 0.001-0.005 mg/l 'den olmaktadır.
Biyolojik atıksu arıtma tesisleri ise 10 mg/kg üzerinde
konsantrasyon içermesi halinde olumsuz etkilenir. Emisyon
değeri 150 mg/m3'dür.
- Metanın katalitik olarak oksiklorlaması ile veya metanın
termik klorlaması ile teknik olarak kloroform elde
edilmektedir.
- Kloroform yağ, vaks, sıvı yağ, alkolid, antibiyotikalar
için elitrabriyon maddesi olar
ak kullanılmaktadır. Ağartıcıbanyolarda kullanılır. Banyoların ekstraksiyon ve çözücü
maddelerin destilasyonundan sonraki çamur ve kalıntılarda
kloroform bulunabilir.
Destilasyon düzeneğinin olmaması halinde, işlem görmemiş
kullanılmış çözgenler ve ekst
raksiyon maddeleri çözgenfiltrasyonundan dolayı oluşan kloroform içeren filtre
kütleri, örneğin aktif karbon filtresi.
- Kloroformla birleţmiţ çözgenler ve ekstraksiyonlar
destilasyon yöntemi ile hazırlanmaktadır. Buna rağmen geriye
kalan gerikazanılamayan kısım varsa o da açık denizde veya
dumangazı arıtma ünitesi bulunan özel artık yakma
tesislerinde yakılmaktadır.
ANİLİN-AMİNOBENZOL-FENOLAMİN-ANİLİNYAª (C6H7N)
- Yağmursuyu, renksiz-kahverengi,karakteristik kokulu bir
sıvıdır. Kaynama noktası 184,4 oC yoğunluğu, 1.02 g/cm3 suda
çözünürlülüğü 34 g/l. Ateşleme sıcaklığı 630 oC. Koku yayma
sınırı 0.5 ppm. Toksititesi insanlar için 50-500 mg/kg;
sıcak kanlılar için 0.5-2.5 g/kg; balıklar için 3-100 mg/l.
Su mikroorganizmaları için ise 0.4-280 mg/l dir. MAK değeri
10 mg/m3, MIK değeri 1/2 saat için 0.24 mg/m3; 24 saat için
0.8 mg/m3. 1mg/m3 = 0.258 ppm; 1 ppm = 3.871 mg/m3 dür.
- Taze destile edilmiş anilin renksizdir. Genelde deri teması
ile alınması veya oral olarak vucuda girmesi ile gerçekleşir.
K
usma başağrısı, nefes darlığı, kalb atışının yavaşlaması,idrarda kan krampların girmesi gibi belirtiler şeklinde
etkisi görülür. Kronik zehirlenme yorgunlukla, iştahsızlıkla,
halsizlikle, ağırlık kaybı ile kendini belli eder.
- Anilin'le çalışanlar mutlaka deri temasından
korunmalıdırlar (maske, eldiven, önlük v.s) anilin bulunan
deri sadece su ile yıkanmalıdır.
- Anilin yanabilir, ısıtınca zehirli buharlar oluşmaktadır.
Yüksek sıcaklıklarda da patlayıcı gaz karışımını oluşturur.
Anilin serin iyi haval
andırılan yerlerde ve emniyetlikaplarda saklanmalıdır.
- Toksik etkisi planktonlarda fitoplankton 10 mg/l, Daphnia
(Küçük su yengeçleri ) zooplanktonlarda 0.4 mg/l, balıklarda
100-1000 mg/l ve memeli hayvanlarda 0.5-2.5 g/kg dolayında
görülmektedir.
-
Anilin, aromatik aminler sınıfının en basit bileşiğidir.Eskiden nitrobenzolun demir ve su ile hidroklorik asit
varlığında işleme tabi tutulmasıyla elde edilirdi. Son
zamanlarda gaz fazındaki nitrobenzolun basınçsız katalitik
hidnitleţtirilmesi ile elde e
dilmektedir.
- Anilin analin boya maddelerinin (zift boya maddeleri),
ilaçların (sulfonamidler, sentetik tatlı maddeler)
Izosüyonat-Plasma ilaçları, Vulkanizanyon ivmelendircisi,
fotoğrafcılık kimyasal maddeleri (hidrokinon) ve
siklokeksilaminlerin sentezinde ana hammadde olarak
kullanılmaktadır.
- Anilin üreten ve işleyen sanayii dallarında anilinli
artıklar oluşmaktadır. Duman gazı arıtma ünitesi olan özel
artık tesislerinde yakılmaktadır.
2.4- TOLUÜLENDİİZOSÜYONAT = 2.4-DİİZOSÜYONATTOLUAT
= TDI80/20, = Desmodur T6S, = T80 = Lupranat T 80
(C 9 H 6 N 2 O 2)
- 2,4 Toluülendiizosüyanat oda sıcaklığında ince sıvı
renksiz-sarımtrak renkli bir madde kokusu ısırıcı bir etkiye
sahip kaynama noktası 250 oC, ateşleme sıcaklığı 145 oC,
yoğunluğu 1.2
2 g/cm3, Toksisitesi insanlar için 0.5 ppm ;sıcakkanlılarda fareler (oral) 5800 mg/kg; MAK-değeri 0.14
mg/m3 = 0.02 ppm, 1 mg/m3 = 0.138 ppm; 1 ppm = 7.239 mg/m3
dür.
- TDI su ile karışmaz 50 oC nin altındaki sıcaklıklarda çok
yavaţ su ile reaksiyona g
irer. Yüksek 8 canlılarda reaksiyonhızlanır. Reaksiyon sırasında gaz şeklinde karbondioksit
çıkar ve katı, çözülmeyen polüüre bileşiği kalır.
- TDİ buharları insan için tehlikelidir. Bu nedenle de önlemi
alınmalı, havalandırma düzeni iş yerinde mutlaka
bulunmalıdır. Poluüratan kaplama firça ile yapıldığında
tehlikeli olmayabilir ancak tabanca ile püskürtülerek
yapıldığında çok tehlikelidir; aerosol solunum yolu ile
alınmamalıdır.
- TDİ transportu, havalandırmadan gelen emisyonlarda ve yakma
sırasında çevreye zarar verebilir. TDİ sızıntıları kum,
toprak ve kizelgur ile örtülebilir.
- TDİ, Toluülendiamin (TDA) fosgen ile işleme tabi tutularak
elde edilir. TDİ poluüratan yumuşak sahasında kullanılır.
Poluüretan kaplamalarda cilalamalarda çok önemli bir yeri
vardır.
- TDİ üretimi sırasında ve işlenmesi esnasında oluşan
destilasyon artıkları TDİ-Üretim tesisinin kazanında yakılır.
Kullanılmayan TDİ'yi üretici geri alır. Bitmiş ürünlerin
içinde serbest TDİ yoktur.
AKRÜLNİTRİL= AKRİLASİTNİTRİL = ARKROİLNİTRİL = VİNÜLSİYANÜR
(C3 H3 N)
- renksiz sıvı, kaynama noktası 77 oC, yoğunluğu 0.819 km3,
ateşleme sıcaklığı 480 oC, koku yayma sınır değeri 45 mg/m3
suda kolay çözünür.
- Toksisitesi insanlarda 50-500 mg/kg; sıcak kanlılarda
35-90mg/kg; balıklarda 11-100 mg/l, planktonlarda 20-25 mg/l.
1mg/m3 = 0.44 ppm; 1 ppm = 2.25 mg/m3.
Bileşiğini reaksiyon yeteneği çok yüksek ve spontan olarak
polimize olmaktadır. Zararlılarla mücadele ilacı A crylan ve
ventox'un büyük bir kısmı akrilnitril'den oluşmaktadır.
- Akrilnitril çok zehirli etkisi olan bir maddedir.
Zehirliliği bir yandan molekülün venil sayısından diğer yandan
da nitril grubundan gelmektedir.
- Tatlı su balıkları için sınır 38-68 mg/l, 40 ppm köpek
lerde hafif zehirlenme; kobaylarda LD50 50 mg/kg
belirlenmiţtir.
- Akrilnitril Sohio-Yöntemine göre amonyak ve propan/Propilen
rafineri gaz karışımından elde edilmektedir. Akrilnitril'in
büyük bir oranı plastik ve sentetik elyaf (akrilik elyaf,ABS-
Plastik SAN-Plastiği pritil
kaucuk) üreminde ve toprakiyileştirici olarak kullanılmaktadır. Venil Stirol vs. gibi
bileşiklerle birlikte kopolimerizasyon ürünleri oluşmaktadır
- Akrilnitril artıkları petrokimya sanayiinde ve buna bağlı
plastik üreten yerlerde oluşmaktadır. Özel artık tesislerinde
bertaraf edilmel lidir.
SİYANİK ASİTİ = FORMONNİTRİL = KARINCAASİTİ NİTRİLİ=SİYANÜRASİTİ
(HCN)
- Renksiz bir sıvıdır, kokusu acı bademi andırır. Kaynama
noktası 24.6 oC,yoğunluğu 0.699 g/m3. Ateşleme sıcaklığı 535
oC, koku yayma sınırı 1 mg/m3. toksitesi insanlarda 1 mg/kg
sıcak canlılarda 4 mg/kg; balıklarda 0.03-0.3 mg/l,
mikroorganizmalarda 1 - 16 mg/l, MAK değeri 11 mg/m3 tür.
Kaynaklar
Hommel,G(1974): Handbuch der gefaehrliher Güter. Springer
Verlag. Berlin.
Kühn,R.Birett,K(1975): Merkblaetter Gefaehrliche
Arbeitsstoffe. Verlag Moderne Industrie München.
Rütfinger, R. (1974): Die Aufarbeitung bzw. Vernichtung
von Chlorkohlenwasserstoffhaltigen Rückstaenden. Z.Müll und
Abfall 6,1,11,12,Berlin.
Weissermel,K; Arpe H.J.(1976):Industrielle organische
Chemie. Verlag Chemie Weinheim.
Moeschlin,S.(1972): Klinik und Therapie der Vergiftungen.
5 Auflage G.Thieme-Verlag. Stuttgart.
Mekee, J.E.; Wolf.,H.E(1963): Water quality criteria" 2
nd ed. California State Water Resources contral Boond,
Publication 3-A
Bringmann,G.; Kühn,R(1959): Vergleichende
wassertoxikologische untersuchungen an Bakterien.Algen und
Kleinkrebsen.Gesundheitsing. 80.115-119
Kimmerle,G.(1970): İnstutut für Toxikologie der Bayer AG.
Leverkusn. Köln.
Chisterser,H;Luginbyhl T.(1974):Toxic Substances List.
U.S.Department of Health. Education and welfare (NIOSH),
Rockville, Maryland 20852