Sarnıç
31 Ağustos günü Büyük Altay'ın Gaziemir tesislerine
yapacağım ziyaret için Alsancak-Cumaovası trenlerini kullanmaya karar
verdim. Gara girdiğimde 1. yolun oradan yine kadim bir dostumuzla
karşılaştım. Karşıdan gelen trafik sorumlularından Erdal Uslu
ağabeyimizdi. Onunla 2006 yılında Çiğgi daha sonra da Ulukent garının
sorumlusu olduğu zamanlardan beri tanışıyorduk. Emektar buharlı TCDD
56548'in yeniden doğuşuna beraberce tanık olmuş yapılan test sürüşüne
katılmıştık. Ben trenle beraber Menemen'e giderken onlar da Doktor
Acar'ın arabasıyla treni kara yolundan takip etmişlerdi. Zaman su gibi
akıp geçiyordu. Şimdi CAF'larla beraber İzmir'in demiryolu ulaşımında
yeni bir süreç başlıyordu. Bir 15 dakika Erdal abinin odasında çay içip
eski günleri konuştuk ve 13:50'deki deneme seferiyle Sarnıç'a gitmek
üzere perona indim. CAF hareket ettikten sonra Ege Mahallesi
köprüsünden Halkapınar'a saptı. Halkapınar'dan yolcuları aldıktan sonra
tekrar geri dönüp bu kez genelev kurbundan Kemer'e saptı ve Şirinyer'e
doğru yola çıktı. Sarnıç'ta indiğimde istasyonlardaki temizlik ve
disiplin gözüme çarptı. TCDD ve belediye anlaşılan iş sıkı tutuyordu.
Büyük Altay'ın tesislerini ziyaretimden sonra tekrar trenle Alsancak'a
döndüm. Dönüşte Kemer'den Halkapınar'a oradan tekrar geri dönüp
Alsancak'ta yolculuğum sona ermişti.
